วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ไวรัสคอมพิวเตอร์

ไวรัสคอมพิวเตอร์
ไวรัสคอมพิวเตอร์ (computer virus)  หรือเรียกสั้นๆว่า  ไวรัส  คือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่บุกรุกเข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ใช้ ส่วนมากมักจะพัฒนาเพื่อสร้างความเสียหานให้กับระบบของเครื่องคอมพิวเตอร์นั้นๆ ซึงไวรัสแบบออกเป็น 6 ประเภท ดังนี้
 1.            ไวรัสพาราสิต (parasitic virus) ไวรัสประเภทนี้จะเริ่มทำงานและจำลองตัวเองเมื่อมีการเรียกใช้ไฟล์ที่ติดไวรัส ไวรัสคอมพิวเตอร์โดยส่วนมากจะเป็นประเภทนี้
 2.            ไวรัสบูตเซกเตอร์ (boot sector virus) ไวรัสประเภทนี้จะฝังตัวลงไปในบูตเซกเตอร์ แทนที่คำสั่งที่ใช้ในการเริ่มต้นทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์ เมื่อเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ขึ้นใช้งาน ไวรัสประเภทนี้จะโหลดตัวเองเข้าไปที่หน่วยความจำก่อนที่จะโหลดระบบปฏิบัติการ หลังจากนั้นจะสำเนาตัวเองไปฝังอยู่กับไฟล์อื่นๆด้วย
 3.            ไวรัสสเตลท์ (stealth virus) ไวรัสประเภทนี้เป็นไวรัสที่มีความสามารถในการเปลี่ยนแปลงตังเองให้อยู่ในรูปแบบที่โปรแกรมป้องกันไวรัวต่างๆตรวจไม่พบ และเมื่อไปติดกับโปรแกรมใดแล้วจะทำให้โปรแกรมนั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
 4.            ไวรัสโพลีมอร์ฟิก (polymorphic virus) ไวรัสประเภทนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกครั้งที่ติดต่อไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะส่งผลทำให้ไวรัสประเภทนี้ตรวจพบได้ยาก
 5.            ไวรัสแมโคร (macro virus) ไวรัวประเภทนี้จะมีผลกับ Macro Application (มักจะพบในโปรแกรมประเภท Word Processors) เมื่อผู้เรียกใช้ไฟล์ที่มีไวรัสติดมาด้วย จะทำให้ไวรัสไปฝักตัวอยู่ที่หน่วยความจำจนเต็มซึ่งจะทำให้การทำงานของคอมพิวเตอร์ช้าลง โดยอาจส่งผลเสียกับข้อมูลที่เก็บอยู่ในคอมพิวเตอร์ได้

 6.            หนอนอินเทอร์เน็ต (worms)เป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ชนิดหนึ่งที่จะติดต่อกันได้ทางอินเทอร์เน็ตสามารถแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็ว โดยไวรัสชนิดนี้จะคัดลอกตัวเองซ้ำแล้วใช้ระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเป็นสื่อในการแพร่กระจายซึ่งโดยทั่วไปจะมากับอีเมล ตัวอย่างของหนอนอินเทอร์เน็ต คือ  Adore โดยจะทำการค้นหาเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีระบบปฏิบัติการ Linux หลังจากนั้นจะสร้างช่องทางในคอมพิวเตอร์เพื่อให้แฮกเกอร์ (hacker)สามารถเข้าไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นได้
       ที่มา : หนังสือเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 2 หน้า 13 พ.ศ.2551 เเต่งโดย อารียา ศรีประเสริฐและคณะ

วันอังคารที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู่เพื่อแม่

  วันนี้เป็นวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2558 ได้มีโอกาศเล่าเรื่อง ถึงเเม่ของฉัน ในเรื่อง สู่เพื่อเเม่ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพ่อกับเเม่ที่เลี้ยงเลี้ยงหนูมาตั้งเเต่ หนูอยู่ในท้องเเม่ 9 เดือน ตลอดเวลาเราอยู่ในท้องเเม่ เเม่ต้องอดอาหารที่ชอบเพราะมันเป็นอันตรายต่อลูกเเม่ก้ยอมอดมาตลอด 9 เดือน เวลานอน ก็พลิกตัวเเต่ล้ะที่ก็ต้องระวังลูก เวลาลูกดิ้นเเต่ล้ะครั้งเเม่เจ็บเเต่เเม่ก้มีความสุข พอตอนคลอด เเม่เเสนเจ็บปวดที่คลอดเราออกมา ไม่ว่าจะคลอดเองหรือผ่าตัดเราออกมาเเม่เเสนเจ็บปวดจนเกือบเอาชีวิตไม่รดบางครั้งก็เสียชีวิตในการคลอดเเต่ลูกออกมาอย่างปลอดภัย เเต่เเม่ก็ทนเพื่อให้้เราได้คลอดออกมาอย่างปลอดภัย เเละครบทั้ง 32 พอได้ออกมาลืมตาดูโลก อีก ตั้ง 14 ปี เเม่คอยเลี้ยงหนู ตั้งเเต่เท้าเท่าฝาหอย ตอนเด็กๆก็จะ ร้องไห้งอเเง เอาเเต่ใจ ปวดท้องก็ร้อง หิวก็ร้อง ไม่สบายก็ร้อง ตอนเราหิวข้าวเเม่ก้ต้องป้อนข้าวเรากินข้าวเลอะเทอะเเม่ก็ต้องคอยเช็ดให้ เวลาเราไม่สบายแม่ก็คอยหายา ป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดตัว ตื่นมาคอยดูลูกตลอดเวลา เพื่อไม่ให้พวกเราเป็นอะไร คำว่า  ‘แม่’ คำคำนี้เป็นคำที่ใช้เรียกผู้เป็นมารดา ฉันเองก็เรียกมารดาของฉันว่าแม่เช่นกัน แล้ว ‘แม่’ คืออะไรล่ะสำหรับฉันแล้ว แม่คือที่พักพิง ไม่ว่าจะเป็นเวลาเศร้า ทุกข์ สุข หรือเสียใจ แม่จะมีคำปลอบใจดีๆ ให้ฉันเสมอแม่คือบ้าน บ้านที่เราอยู่ด้วยแล้วอบอุ่นที่สุด บ้านที่ฉันรัก และไม่จากไปไหนแม่คือรถยนต์ รถที่คอยมารับและส่งฉันไปที่โรงเรียนเสมอโดยไม่บ่นสักคำหนึ่งแม่คือพจนานุกรม ที่เมื่อฉันถามอะไรท่านก็จะตอบ และไม่เคยกล่าวหาว่าฉันถามมากเกินไป แม่คือผู้มีพระคุณ ที่ให้ชีวิตแก่ฉัน ให้ฉันเกิดมาดูโลกแม่คือครู ครูที่สอนให้ฉันพูด สอนให้ฉันเดินมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเล็กๆ เป็นครูที่ช่วยฉันทำการบ้านอยู่เป็นประจำ คอยชมเมื่อฉันทำสิ่งที่ดี และคอยสั่งสอนยามที่ฉันทำสิ่งที่ย่ำแย่แม่คือน้ำ ที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตของฉันให้มีความสุขแม่คืออาหาร ที่ทำให้ฉันเติบโตและแข็งแรงสมบูรณ์แม่คือผ้าห่ม ที่ให้ความอบอุ่นแก่ฉันมาตลอดแม่คือยา ที่ดูแลฉันในตอนที่ฉันไม่สบายไม่ว่าจะหนักหรือเบา แม่จะเป็นห่วงฉันเสมอแม่คือทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างในชีวิตของฉัน ต่อไปนี้ฉันจะทำเพื่อเเม่ จะดูเเล่วเเม่ให้เท่ากับที่เเม่ดูเเล เเละ สั่งสอนฉันมาจน ตอนนี้ อายุ 14 ปี ฉันจะเป็นเด็กดีของพ่อแม่ ไม่ให้ท่านทุกข์ใจ ดูเเลท่าน ให้มากที่สุดเท่าที่ลูกคนหนึ่งจะทำเพื่อเเม่ได้ จะไม่ทำให้เเม่ลำบาก ไม่ทำให้เเม่หนักใจ เเละลูกเเย่ๆคนนี้ อยากจะขอโทดแม่ที่ เคยทำให้เเม่เสียใจ ร้องไห้ เถียงเเม่ ทำให้แม่ไม่สบายใจ ต่อไปนี้ลูกคนนี้จะทำตัวให้ดี สมกับที่เเม่คลอดหนูออกมา สมกับที่เเม่เลี้ยงหนูมา ขอบคุณเเม่มากเลยนะค่ะ ที่ทำให้หนูมีวันนี้ มีการเรียนที่ดี ต่อไปนี้จะไม่ดื่อกับเเม่ จะฟังเเม่พูดจะให้เเม่บ่น ทั้งหมดที่กล่าวมา หนูเเค่อยากจะบอกกับผู้หญิงคนหนึ่งที่หนูรักมาก เธอเป็นคนเก่ง คนตัวอย่างที่ดีให้กับหนู มีคำสั้นๆคำหนึ่งอยากจะบอกเธอคนนั้นว่า หนูรักเเม่มากๆเลยนะค่ะ